Limfoma adalah kerap pada feret dan merupakan barah paling kerap pada feret muda. Terdapat sesetengah bukti bahawa retrovirus mungkin memainkan peranan dalam perkembangan limfoma seperti pada kucing.[10] Tisu paling kerap terjejas ialah nodus limfa, limpa, hati, usus, mediastinum, sumsum tulang, paru-paru, dan ginjal.

Pada feret muda, penyakit ini berprogres dengan cepat. Gejala paling kerap ialah kesukaran pernafasan disebabkan oleh pembesaran timus.[11] Gejala lain termasuk kehilangan selera, kesusutan berat, kelemahan, kemurungan, dan batuk. Ini juga boleh menyamar sebagai penyakit kronik seperti jangkitan pernafasan atas atau penyakit perut usus. Pada feret lebih tua, limfoma biasanya kronik dan boleh menunjukkan ketiadaan gejala selama bertahun-tahun.[12] Gejala terlihat adalah sama dengan yang pada feret lebih muda, tambah dengan splenomegali, jisim abdomen, dan pembesaran nodus limfa periferi.

Diagnosis adalah melalui biopsi dan sinar-x. Boleh juga ada peningkatan kiraan limfosit. Rawatan termasuk pembedahan untuk tumor sendirian, splenektomi (apabila limfa adalah terlalu besar), dan kemoterapi. Protokol paling kerap menggunakan prednison, vinkristina, dan siklofosfamida.[13] Doksorubisin digunakan dalam sesetengah kes. Kemoterapi pada feret agak sihat ditoleransi dengan sangat baik, tetapi kesan sampingan yang berkemungkinan termasuklah kehilangan selera, kemurungan, kelemahan, pemuntahan, dan kehilangan misai. Kiraan sel darah putih mesti diawasi. Prednison digunakan dengan sendiri boleh berfungsi dengan sangat baik selama berminggu-minggu hingga berbulan-bulan, tetapi boleh menyebabkan rintangan terhadap agen kemoterapi lain. Rawatan alternatif termasuklah vitamin C dan Tabebuia serratifolia (sari kulit kayu).[13]

Prognosis untuk limfoma pada feret bergantung pada kesihatannya dan lokasi barah. Limfoma di dalam mediastinum, limpa, kulit, dan nodus limfa periferi mempunyai prognosis terbaik, sementara limfoma di dalam usus, hati, nodus limfa abdomen, dan sumsum tulang mempunyai yang terburuk.[13]